Sint-Hertogenbosch

Vandaag, zondag 17 november, is de dag waarop veel Bossche kinderen hadden gewacht. Gisteren had Sinterklaas zijn stoomtrein laten aankomen in Apeldoorn, en vandaag kwam de goedheiligman aan in ‘s-Hertogenbosch. Speciaal voor vandaag omgedoopt tot Sint-Hertogenbosch. Het was een mooie zonnige maar frisse dag. Omdat ik de dag er voor bij het Kwèkfestijn was geweest, waren de kinderen uit logeren geweest. We hadden, net als vorig jaar, afgesproken bij het Bolwerk aan de Sint Janssingel. We hadden ongeveer het zelfde plekje kunnen bemachtigen als vorig jaar. We konden de Sint en zijn Pieten aan zien komen op de Pakjesboot en daarna konden de kinderen weer aan de weg gaan staan op pepernoten en high-fives te scoren van de Pieten. Compleet gehuld in Pietenpakken kwamen de kinderen rond 11 uur aan bij het Bolwerk. Een lekker zonnetje scheen door de bomen en langzaam aan werd het drukker en drukker. En rond 12 uur zagen vingen we de eerste glimp op van de Pakjesboot die onder de Wilhelminabrug door kwam varen. Op het dak van de Pakjesboot stonden wel honderden Pieten. Enkele minuten later zette Sinterklaas voet aan wal. Na toegezongen te zijn door de vele kinderen en een korte toespraak gehouden te hebben, begon de intocht toch echt. Binnen no time zaten de snoepzakjes die Elin & Vince hadden vol met pepernoten en snoepgoed. Na een wat handen geschut te hebben was de intocht met Sinterklaas toch echt vertrokken. Nadat de drukte weer uit een was gespat zijn we naar de markt gelopen zodat we de Sint met al zijn Pieten nog een keer konden zien. Een plekje op het einde van de route in de volle zon zorgde er voor dat de kinderen de ruimte hadden om mee te dansen op de Pietendisco en nog meer snoepgoed te scoren. Na de intocht hebben we het feestje nog doorgezet in het Theater aan de Parade, alleen dan wel in boerenkiel. En nu de Sint met zijn hulpjes weer in het land is, mag de schoen natuurlijk ook weer worden gezet. Dus dat hebben we dan ook maar gedaan.

De jaarlijks terugkerende discussie

Ook dit jaar was er weer een heftige discussie over “Zwarte” Piet. En in mijn ogen leek de discussie wel heftiger dan voorgaande jaren. Wat mij echter pijn doet is dat volwassen hun gelijk proberen te krijgen in het bijzijn van jonge kinderen die vol verwachting wachten op de goedheiligman en zijn helpers en dat de inzet van de politie en ME hierbij noodzakelijk is. De meeste kinderen zijn al weken niet meer te temmen en staan te stuiteren elke keer dat ze maar een of ander sinterklaasproduct of reclame voorbij zien komen. Voor een hoop ouders zijn de luisterpieten al weer maanden in het land, zodat zij hun kinderen nog op een of andere manier een beetje kunnen sturen. Ik vind het goed dat er een discussie gevoerd wordt over de uitvoering van het sinterklaasfeest, maar doe dit dan kort nadat Sinterklaas weer terug is naar Spanje of maanden voordat de goedheiligman weer voet op Nederlandse bodem zet. En voer de discussie als volwassen, zonder modder gooien. Waar iedereen het wel over eens is, is dat dit kinderfeest wel een traditie moet blijven. Maar tradities kunnen door de loop van de jaren wel veranderen. Ik hoop dat mijn kinderen ooit in een verre toekomst, hun eigen kinderen het spel van Sinterklaas en zijn helpers gaan bijbrengen. Of Sinterklaas nou op een wit of zwart paard zit, met de stoomboot, per vliegtuig of per trein in Nederland arriveert of dat zijn helper Piet nou Zwart is, roet vegen heeft of Paars / Groen is zal helemaal niet uitmaken. Het gaat om het spel Sinterklaas en de uitwerking van dit spel op onze jonge kinderen. Wij kunnen hierin zelf geschiedenis gaan schrijven, laten we dit dan ook op een positieve manier gaan doen.