Wie maakt je gelukkig?

Teatopic #1: Ik drink op mijn werk veel thee op een dag en wat mij opviel was dat Pickwick vragen heeft vermeld op de labeltjes van elk theezakje. Ik weet niet of dit ook mij de verschillende smaken zo is, maar in ieder geval wel op de labeltjes van de Earl Grey en de English Blend. Het zijn allemaal simpele vragen, maar als je goed na denkt kan je niet op elke vraag een twee drie antwoord geven. Omdat ik toch een eigen blog heb dacht ik ineens, waarom kan ik niet zo nu en dan een antwoord geven op zo’n theevraag die ik op zo labeltje zie en deze dan ook met jullie delen? Zo gezegd, zo gedaan. Even snel een nieuwe blogcategorie aangemaakt en we kunnen beginnen met het stellen van de eerste vraag. We trappen af met de eerste vraag:

Wie maakt je gelukkig?

Ik kan hier niet anders op antwoorden dan dat Elin en Vince mij gelukkig maken. Zij zijn mijn alles. Dit klinkt cliché, maar voor mij is het echt zo. Even terug kijkend op afgelopen jaar, we zitten nu toch in de afsluitende maand, is het voor mij een bewogen jaar geweest. Ik wil niet te veel terug kijken, maar ik zal toch antwoord moeten geven op de vraag wie mij gelukkig maakt. Het afgelopen jaar heb ik heel erg genoten van Elin en Vince. Natuurlijk hebben ze regelmatig het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald, maar ik vind het wel mooi om te zien dat ze beide een eigen persoonlijkheid aan het creëren zijn met ieder een eigen karakter. Dat was natuurlijk ook al zo voor de breuk, maar nu kan ik hier echt van genieten. Als ik de kinderen na een week bij hun moeder te zijn geweest, weer ophaal bij de BSO lijken ze ineens weer een stuk groter, ouder en wijzer geworden te zijn. Toen ze klein waren zei ik wel eens “wat gaat de tijd toch snel”, maar dat is ook echt zo. Vince zit sinds februari op de basisschool en sinds dat moment heb ik hem stapjes zien zetten en soms hele grote sprongen. Elin sinds het nieuwe schooljaar in groep 3 en ook bij haar zie ik een enorme groei. Ze schrijft als ze thuis is soms zinnen op een blaadje papier, wel zonder spaties, maar toch geniet ik daar van. Ik baal dan ook op het moment dat ik ze vrijdagochtend weer aan de poort van het schoolplein omdat ik ze dan weer een hele week moet wachten.