Teatopic #4: Vandaag heb ik één van de mooiste theevragen van het afgelopen jaar in mijn kopje heet water gehangen. Misschien heb ik deze vraag het afgelopen jaar al een keer eerder als tea topic gehad, maar ik heb daarop zeker nog geen antwoord gegeven richting jullie in deze tea topic blog.
Bij wie kun jij je hart luchten?
In mijn persoonlijke blog “Hulp van buitenaf” heb ik eigenlijk al antwoord gegeven op deze tea topic. Ik heb al meer dan twintig jaar een goede vriendin bij wie ik mij hart kan luchten, maar met wie ik meestal gewoon lekker slap doe ouwehoeren. Dus naast dat ik afgelopen jaar mijn hart heb kunnen luchten bij enkele professionele instanties, heb ik ook bij deze goede vriendin mijn hart kunnen luchten het afgelopen jaar. Jammer genoeg zien wij elkaar hoogsten maar een paar keer per jaar, maar toch lijken wij elkaar te begrijpen. Soms is het voor omstanders lastig te begrijpen hoe wij met elkaar omgaan, maar er hangt een bepaalde chemie tussen ons die andere waarschijnlijk ook nooit zullen begrijpen. Waar ik eigenlijk in mijn relatie genoeg moest hebben aan een halve woord om elkaar te begrijpen, heb ik dat eigenlijk meestal alleen met haar. Soms zeg ik dingen en dan begrijpen mensen mij niet, maar zij lijkt mij als enige dan wel te begrijpen. Wij gaan op zo’n ontspannen manier met elkaar om dat het gewoon heel vertrouwd voelt.
Mijn relatiebreuk van afgelopen jaar heb ik dan ook als eerste tegen haar verteld voordat ik het tegen andere mensen heb verteld. Ik stel me nu zo nu en dan de vraag, waarom heb je het haar als eerste verteld? Dat is een antwoord wat ik iedereen schuldig moet blijven, ik zou het namelijk niet weten. Ieder normaal persoon zou het eerst tegen zijn of haar ouders zeggen alvorens eventuele broer(s) of zus(sen) het te vertellen. Nee, ik niet. Ik heb het eerst aan haar verteld. Maar ik ben in dat opzicht dan ook niet normaal.
Soms baal ik wel eens dat wij elkaar meer per whatsapp vertellen dan dat wij elkaar mondeling kunnen zeggen. Maar dat zorgt misschien juist ook wel dat de chemie tussen ons zo groot is. Ik zou haar face to face willen vertellen hoe dankbaar ik haar ben voor haar luisterend oor en onze vriendschap. Maar als zij dit leest weet ze waarschijnlijk precies hoe dankbaar ik haar ben. Ze heeft ook een heel speciaal plekje in mijn hart veroverd de laatste twintig jaar. Een plekje wat nooit door iemand anders ingenomen kan worden omdat speciaal voor haar bestemd is.
“Schat bedankt” en ik hoop dat onze speciale en soms ook vreemde vriendschap tot in de eeuwigheid mag duren. Dat als wij later oud en wijs zijn wij samen in het bejaardentehuis kunnen terug kijken op een mooi leven onder het genot van een klein drankje en dat ik ook dan nog mijn hart bij je mag en kan luchten.
Ooit… Luv Ya…
