Mijn “Bossche” hart huilt

Ik weet niet precies hoe en waar ik moet beginnen. Toen ik vanavond op sociale media en de verschillende mediakanalen de beelden zag voor de plunderingen en vernielingen in mijn stad werd ik boos. Ik werd verdrietig. Ik vulde mezelf met woede. Iets wat ik eigenlijk nog nooit gevoeld heb. Dit tuig, sorry maar een andere benaming kan ik niet vinden in mijn woordenboek voor deze eencellige randdebielen, doet mij en mijn stad pijn en bloeden.

Wat bezielt deze personen?

Wat bezielt deze personen? Mensen kan ik dit tuig namelijk niet noemen. Wat bezielt dit tuig, voornamelijk tieners, om hun ‘eigen’ stad dusdanig te vernielen en te slopen. Ik ben een Bosschenaar die trots is op de stad waar ik geboren ben, waar ik ben opgegroeid en waar ik nog steeds woonachtig ben. Door de jaren heen heb ik mijn stad zien veranderen. Veelal in positieve zin, maar er zijn zeker ook zaken waar ik het totaal niet mee eens ben.

Als ik dit tuig goed bekijk zie ik dat er een ding ontbreekt. Het ontbreekt hen aan ‘waarden en normen’. Zelf heb ik van mijn ouders waarden en normen meegekregen die ik dagelijks in mijn leven toe pas. Ik heb respect voor anderen, ook al ben ik het niet met hen eens. Daarnaast heb ik respect voor de eigendommen van andere mensen. Ik ga niet de straat op om moedwillig eigendommen van anderen te vernielen. Natuurlijk ben ik geen heilige en heb ik wel eens dingen uitgehaald die niet door de beugel konden, maar ik heb altijd respect gehad voor andere mensen. Stel door een ongelukkig toeval beschadig ik eigendom van iemand anders, dan probeer ik contact te zoeken met de eigenaar om de eventueel ontstane schade te vergoeden. Maar dit eencellige tuig is het ergens niet mee eens en denkt het te kunnen oplossen, zo ook vanavond in onze stad.

Is corona de oorzaak?

Natuurlijk speelt covid-19 een kleine rol in de frustraties van dit eencellige tuig. Dit, voornamelijk jonge, tuig verveelt zich en zoekt een bezigheid om iets om handen te hebben. Omdat de scholen en sportverenigingen gesloten zijn en om dat onze regering nog enkele vrijheidsbeperkende maatregelen heeft ingesteld zoekt de jeugd een andere bezigheid. Ze besluiten een spoor van vernielingen in een stad achter te laten en winkels te plunderen. Jammer dat deze nog geen 1% van onze bevolking het verpest voor de andere 99%. Is de ingevoerde avondklok een oorzaak van deze rellen? Natuurlijk heeft deze avondklok hier niks mee te maken. Was er iets anders ingevoerd, dan waren deze rollen ook ontstaan. Deze rellen hebben dan ook totaal niks te maken met de besluiten die de regering heeft ingevoerd, dit tuig had sowieso wel gereld.

Ook ik baal van de vrijheidsbeperkingen die opgelegd zijn door de regering om deze pandemie de baas te worden. Ik baal dat ik geen biertje meer kan drinken bij mijn rugbyclub. Ik baal er van dat ik mezelf afvraag of ik wel met mijn kinderen naar hun opa’s en oma’s moet gaan. Ik baal er gewoon van omdat ik de dingen die ik normaal zou doen op dit moment niet meer kan doen. Maar ik besef me ook dat deze beperkingen er momenteel zijn om het corona virus de kop te kunnen indrukken. Het thuisonderwijs aan mijn kinderen valt me zwaar en ook thuiswerken is iets wat ik liever niet doe. Ik ga het liefst gewoon naar kantoor met collega’s om me heen.

Ook voor dit tuig gelden deze beperkingen natuurlijk en zij vragen zich af wat ze met alle deze tijd kunnen doen die ze momenteel hebben. In plaatst van dat de jeugd in de schoolboeken duikt om na de corona pandemie slimmer uit de bus te komen of zich te gaan inzetten in de ziekenhuizen om daar de druk te verlichten besluiten deze jeugdigen hun tijd anders te vullen. Ze balen natuurlijk dat ze niet naar hun favoriete café kunnen of dat ze geen nieuwe sneakers kunnen kopen in een schoenenwinkel. Dit alles vanwege de maatregelen die onze regering heeft genomen om de pandemie te verslaan.

Strijden voor de vrijheid?

Waar in het begin van covid-19 veelal vreedzaam gedemonstreerd werdt, worden de acties steeds grimmiger. Maar de beelden die ik vanavond online zag en de afgelopen dagen heb gezien hebben deze rellen en plunderingen helemaal niks meer te maken met corona. De meestal jongeren schreeuwen ‘wij zijn Nederland’ of ‘wij strijden voor onze vrijheid’. Teksten die weinig zeggen maar ook weer heel veel. Ja!! Jullie zijn Nederland, maar ook ik ben Nederland. Ook mijn buurvrouw is Nederland. Ook mijn buitenlandse vrienden zijn Nederland. Maar zie ik hen de confrontatie op zoeken met de politie? Nee natuurlijk niet, want zij gebruiken wel hun gezonde verstand. Gelukkig zijn meer dan 99% van de Nederlandse burgers normale mensen, ook al zijn zij het niet eens met de besluiten van de overheid.

Dat er geschreeuwd wordt door dit tuig dat zij strijden voor onze vrijheid zegt mij eigenlijk al meer dan genoeg. Ik kan nog steeds elke dag boodschappen doen als ik wil, ik kan nog steeds buiten gaan wandelen en ja ik kan nog steeds de horeca of andere ondernemers in onze stad steunen door producten bij hen te bestellen. Dat betekend toch dat je vrijheid hebt? Maar als ik denk aan mensen die strijden voor vrijheid denk ik niet aan jullie. Nee dan denk ik aan medewerkers in het ziekenhuis die aan het vechten zijn om zo min mogelijk dodelijke slachtoffers op de covid-teller te krijgen. Dan denk ik aan bestuurders van ons land dit er alles aan doen om ons prachtige vrije Nederland zo goed mogelijk door deze pandemie heen te leiden. Maar dan denk ik ook aan alle ondernemers die allerlei leuke initiatieven de wereld in slingeren om het hoofd boven water te kunnen houden. Zijn doen allemaal waar ze het beste in zijn, verzorgen, leiden of producten verkopen. En wat doen jullie? Jullie breken alles af. Jullie verwoesten hetgeen waar de ondernemers, bestuurders en verzorgers zo hard voor aan het knokken zijn.

Maar als ik aan het strijden voor vrijheid denk, dan denk ik ook aan de soldaten die ruim 75 jaar geleden door onze straten van onze stad aan het rennen waren voor de vrijheid waar wij nu van mogen genieten. Ze vochten, met gevaar voor eigen leven, om ons te bevrijden van de bezetters die ons land en de rest van Europa in hun macht hadden. Mijn grootouders, jouw grootouders hebben gevochten zodat wij nu kunnen leven zoals wij doen. Daarvoor ben ik deze ‘strijders’ elke dag nog dankbaar. Ik kan dan ook niet begrijpen dat jullie jezelf vergelijken met de strijders van weleer. Ik kan ook zeker niet begrijpen dat jullie de middenstanders, die er momenteel al hard genoeg aan moeten trekken om het hoofd boven water te houden, op extra kosten jagen door te plunderen en te vernielen. Voor hen helpen alle inkomsten op dit moment, maar nu zullen ze juist door jullie gedrag op extra kosten worden gejaagd.

Dus doe normaal en respecteer je stad. Doe normaal zodat ik en de overige Bosschenaren weer trots op hun stad kunnen zijn en zich niet hoeven te schamen om wat jullie randdebielen hebben aangericht. Sukkels!!!

En wat zou ik doen als ik weet dat jij één van deze relschoppers bent die mijn geliefde stad zo heeft vernield? Ontvrienden op sociale media? Dat heeft geen enkele zin. Ik zou je eerste een paar flinke tikken geven, daarna geeft ik je naam door aan de politie zodat deze je kunnen aanhouden. Daarna zou ik je waarschijnlijk, met naam en foto, op sociale media zetten. Mijn vrienden hebben namelijk normen en waarden, heb je deze niet dan ben je ook geen vriend van mij.

Update

Enkele dagen na dit voorval schreef de Bossche stadschroniqueur, Eric Alink, de volgende column voor het Brabants Dagblad genaamd Schervende stad. Hij was die betreffende avond als verslaggever ter plaatsen. Best wel leuk om het trieste toch met een lach te kunnen lezen.