Welk liedje roept speciale herinneringen op?

Teatopic #8: Ik drink dagelijks meerdere koppen thee. En als ik pickwick drink, dan krijg je natuurlijk ook een tea-topic om te beantwoorden. Kleine vragen maar niet altijd één twee drie antwoord op te geven. Ik beantwoord deze vragen regelmatig voor mezelf, maar ik deel de antwoorden op deze vragen niet altijd hier. Vandaag kreeg ik een theevraag voor geschoteld waarbij ik het antwoord wel met jullie wil delen. De tea-topic van vandaag is:

Welk liedje roept speciale herinneringen op?

Het antwoord op deze vraag kwam binnen enkele seconde boven drijven. Echt één liedje wat bij mij speciale herinneringen roept heb ik niet, maar ik heb enkele nummers die herinneringen bij mij oproepen. Leuke herinneringen maar ook minder leuke herinneringen. Ik wil daarom ook een tweetal nummers met jullie delen. Ik begin met een nummer wat bij mij minder leuke herinneringen naar boven brengt, maar ook weer positieve herinneringen en één nummer wat eigenlijk alleen maar leuke en mooie herinneringen naar boven brengt.

Le vent nous portera

Van het nummer “Le vent nous portera” van franse band Noir Désir had ik nog nooit gehoord tot de begrafenis van mijn veel te vroeg overleden nichtje. De wind zal ons dragen is de vertaling van de franse titel. Iets wat precies paste bij mij nichtje. Ze genoot dagelijks van het leven en nam elke dag zoals deze kwam. Ook toen de slopende ziekte het van haar aan het winnen was, bleef ze genieten van dingen. Dat is iets wat ik mijn kinderen zeker ook wil bijbrengen. Elke keer als ik dit nummer hoor denk ik aan haar begrafenis. Een treurige dag voor onze familie. Maar ik denk ook aan mijn nichtje en aan de wijze lessen die zij uitstraalde. Daarom roept dit nummer bij mij dubbele gevoelens op. Hier kun je een link vinden naar het complete album plus de betreffende songtekst.

Sweet Caroline

Als ik het nummer Sweet Caroline van Neil Diamond hoor denk ik meteen terug aan zaterdag 12 april 2008. De dag waarop de rugbyclub, waarvan ik al heel lang lid ben, Nederlands kampioen werd. De eerste rugbyclub onder de grote rivieren die met deze prijs aan de haal ging. Ik was op dat moment al enkele jaren teammanager van het team en ik dacht dat de promotie naar de ereklasse (de hoogste klasse) het hoogte punt zou worden van mijn loopbaan als teammanager. Het seizoen 2007-2008 was een speciaal seizoen voor het team waar ik teammanager van was. We eindigden in de reguliere competitie op de 4e plaats en dat gaf recht op play-offs. De halve finale werd over twee wedstrijden in ons voordeel beslist. Op zaterdag 12 april 2008 stonden wij in Amsterdam in de finale die wij uiteindelijk met 19-18 wisten te winnen. Het feest wat daarop volgde was immens en sinds dat moment is Sweet Caroline eigenlijk een soort nieuw clublied geworden. We hebben de jaren daarop volgend nog verschillende keren de finale gehaald, maar telkens trokken wij toen aan het kortste eind. Vandaar dat dit nummer speciale herinneringen bij mij op roept.