“Vacances en Auvergne” oftewel vakantie in de Auvergne is de eerste vakantie samen met Elin en Vince in het buitenland. Afgelopen jaren hebben wij vanwege corona verplicht vakantie gehouden in Nederland, maar dit jaar zou onze vakantie over de landsgrenzen worden gehouden. Na een leuke digitale zoektocht had ik in februari een camping geboekt in de het Franse departement Puy-de-Dôme in de regio Auvergne-Rhône-Alpes om precies te zijn. Vanaf het moment dat we de camping hadden geboekt hebben we behoorlijk wat voorpret gehad met zijn drietjes en nu de kinderen dan eindelijk schoolvakantie hebben zijn we dan ook meteen vertrokken. De laatste dagen voor de schoolvakantie zijn ze bij hun moeder geweest zodat ik rustig zaken kon klaarzetten voor de vakantie en het huis wat aan de kant kon maken
Vrijdag om 12 uur kregen de kinderen vakantie en de zaterdag zijn we meteen in de auto gestapt om richting onze eindbestemming te rijden, Camping Moulin de Serre in Singles. Daar gingen we…op vakantie met zijn drietjes naar Frankrijk. De week voorafgaand aan de vakantie was ik best wel gespannen. Ik wist helemaal niet hoe alles zou gaan lopen onderweg. Zou de afstand rijden mij liggen, ik moest namelijk ruim 900 kilometer afleggen, zou het druk zijn op de weg en zou ik mijn ogen wel open kunnen houden onderweg. We vertrokken rond half tien vanuit huis en via de Action Vught zijn we “en route” gegaan. Al met al was het een heerlijke dag om te rijden. Er stond een lekker zonnetje en het was niet druk op de weg. Voor we het wisten reden we bij Hazeldonk België in en via Antwerpen reden we richting Lille (Rijssel voor de Belgen onder ons). Bij Lille kwam er meer verkeer op de weg en de gedachten van een zwarte zaterdag schoten mij ineens weer te binnen. Maar Lille voorbij en we vlogen richting Parijs en was er van zwarte zaterdag op de weg niks te merken. Ja, bij de rustplaatsen was het druk, maar op de weg niet. Rond een uur besloten we te stoppen voor Parijs. Na toilet gebruik en een lunch reden we verder richting ons hotel wat ik had geboekt in Pannes. Maar de rit verliep zo voorspoedig dat we rond 15 uur al zouden aankomen bij dat hotel. Net na Parijs het hotel omgeboekt naar een hotel 150 kilometer verder in Bourges. Hier kwamen wij denk ik rond 17 uur aan. Waar we eerst alleen over de snelwegen reden, was het laatste stuk van ongeveer 150 kilometer alleen over D-wegen. Met een gangetje van 90 kilometer per uur kwamen we rond 17 uur aan in Bourges bij het hotel. Inchecken, spullen op de kamer zetten en richting de stad om wat te eten. Ik had geen zin om met twee vermoeide kinderen op zoek te gaan naar een lekkere Franse bistro om wat te eten, dus belanden wij bij een Amerikaanse fastfood gigant. Vervolgens in Bourges zelf de Kathedraal van Bourges Saint-Étienne bewonderd. Wij hebben in ‘s-Hertogenbosch onze eigen kathedraal natuurlijk, maar deze was nog een slag groter en veel imposanter. Omdat we toch wel moe waren besloten we terug naar het hotel te gaan om te gaan slapen. We hebben misschien nog de eerste twintig minuten van het vrouwenvoetbal gezien alvorens we heerlijk in slaap vielen.
Verder En Route
Na een heerlijke nachtrust moesten wij vanuit Bourges nog ongeveer 250 kilometer rijden. Na een typisch Frans ontbijt met croissantjes reden wij verder naar Singles. Hoe verder zuidelijk wij kwamen hoe meer er, maar net als een dag eerder was het vrij rustig onderweg en hierdoor arriveerden wij rond 12 uur op de camping, Hoe dichter wij bij de camping kwamen hoe mooier de natuur werd en zo ook bij de camping. Moulin de Serre gelegen in een dal aan een kabbelend beekje. Omdat we veel te vroeg arriveerden konden we nog niet meteen onze lodge betreden. De temperatuur rond het middag uur lag al ver boven de 30 graden, dus maakte ik mij zorgen hoe ik Elin en Vince moest vermaken tot we de lodge konden betreden. Maar de eigenaren waren erg vriendelijk en na het inchecken werden wij naar onze lodge-tent gebracht. Op dat moment werd de laatste hand gelegd in het schoonmaken van ons verblijf en na een klein half uurtje zitten op de veranda konden we onze intrek nemen in de lodge-tent voor de komende twee weken. Snel in auto legen, bedden opmaken en vervolgens zwemkleding aan, insmeren en naar het zwembad. Geen groot waterpark met tig duizend glijbanen, maar gewoon een simpel recht toe recht aan zwembad met een klein iets hoger gelegen bubbelbad. Na wat gezwommen te hebben was het ineens tijd voor avond eten. Snel twee pizza’s besteld om te eten. Helaas was dit een mindere ervaring. De pizza’s zagen er lekker uit maar de bodem was gitzwart en na enkele parten gegeten te hebben besloten we dat het niet zo lekker was en hebben we de pizza’s maar bij het grofvuil gegooid. Elin en Vince gingen nog eventjes zwemmen. De reis had er bij iedereen toch meer ingehakt dan ons lief was en we waren behoorlijk moe. Het was overdag bloedheet en benauwd in onze lodge, maar op het moment dat de zon ging liggen koelde het in de avonduren lekker af. De nachtrust was dus heerlijk omdat het goed deed afkoelen.
Op pad voor boodschappen
Na een heerlijke nacht slapen in onze lodge, stond de eerste volle dag in de Auvergne in het teken van boodschppen doen en zwemmen. Een flinke rustdag dus. Echter boodschappen doen in Singles is niet hetzelfde als in ‘s-Hertogenbosch waar je binnen 5 minuten wel bij een supermarkt bent. De dichts bijzijnde supermarkt bevind zich namelijk op ongeveer 30 kilometer afstand van de camping. We besloten richting Ussel te rijden omdat hier ook een Action en Lidl waren. Langs de rivier de Dordogne en over verschillende bergpassen kwamen we 30 kilometer verder aan in Ussel. Na wat boodschappen te hebben gedaan, zijn we de omgekeerde route weer terug gereden om te gaan zwemmen. Ik merkte aan de kinderen dat de autorit van de afgelopen dagen hen niet in de koude kleren was gaan zitten en dat ze toe waren aan wat rust. Elin en Vince gingen lekker zwemmen en ik besloot een stukje te gaan wandelen. Warme temperatuur en een glooiend landschap lieten mij inzien dat mijn conditie niet zo goed was als ik had verwacht. In de avonduren hebben we enkele potjes petanque gespeeld en vervolgens tot laat op de veranda gezeten.
Na wederom een heerlijke nachtrust werd ik wakker met de vraag wat we vandaag eens konden gaan doen. Nou…gewoon een lekker rustig dagje. Langzaam wakker worden en verder geen verplichtingen. Na een typisch frans ontbijt met baguette gingen de kinderen zwemmen in het zwembad. Ik heb wat opgeruimd in de lodge (in die paar dagen kun je al een behoorlijke rotzooi maken namelijk) en voor ik het wist was het rond het middag uur en kwamen Elin & Vince terug uit het zwembad omdat ze honger hadden. Baguette, brie en andere versnaperingen als heerlijke lunch. Elin klaagde over haar bikini broekje. Ondanks dat deze bikini net nieuw was, begon het elastiek van het broekje toch al te rafelen en daarom zat het niet lekker meer. Tsja wat moet je dan in Frankrijk? Bestellen bij de Wehkamp of Bol.com om het een dag later te laten bezorgen is geen optie en even naar het centrum rijden is hier ook al compleet anders. Even google geraadpleegd en het bleek dat er in Clermont-Ferrand een Decathlon gevestigd is. Dus hop in de auto richting Clermont-Ferrand zo’n 70 kilometer verderop.
Ze hadden een mooie bikini, helaas niet in de maat van Elin. Verder hadden ze niks leuks. Vervolgens besloten naar het centrum van Clermont-Ferrand te rijden om te kijken of we daar geen leuke bikini konden kopen. Na de Zara, H&M, Hema (je leest het goed) en tig andere winkels waaronder sportzaken zijn we terug gereden naar de camping zonder een nieuwe bikini. De afstand van 70 kilometer vanuit Clermont-Ferrand naar de camping is een een schitterende route dwars door het departement Puy-de-Dôme. Met goede wegen en mooie uitzichten is zo’n rit echt de moeite waard en maakt de afstand ineens niks meer uit. In de avond heerlijk gegeten en wederom enkele potjes petanque gespeeld.
Kasteel aan stuwmeer
De lodge is een soort houten bunker van binnen. Omdat er houten schuifluiken voor de ramen zitten is het op het moment dat deze dicht zijn zelfs op klaarlichte dag hardstikke donker. Dit is waarschijnlijk één van de redenen dat we zo goed slapen en we worden regelmatig pas rond half 11 wakker, maar dat zullen we het wel nodig hebben gehad. Na een heerlijk ontbijtje zijn we even naar Bort-les-Orgues gereden om daar in een Carrefour te kijken of ze een bikini hadden (de jacht ging gewoon verder). Geen bikini, maar wel wat boodschappen verder. Vervolgens over een stuwdam naar Château de Val gereden. Een schitterend kasteel gelegen aan het meer van Cantal. Helaas waren we onze zwemkleding vergeten en besloten hier later deze vakantie zeker te gaan zwemmen. Vervolgens gereden naar ruïne Château de Thynières. Vanaf deze hoog gelegen ruïne hadden we een mooi uitzicht over het meer en het Château de Val. Het laatste stuk naar deze ruïne, van ongeveer 500 meter, moesten we lopen. De auto geparkeerd in het bos en per benen wagen heuvel op, heuvel af en wederom stijl de heuvel op. En dat moesten we op de terug weg van de ruïne naar de auto in tegenovergesteld gedaan worden. Daarna terug gereden naar de camping om lekker te gaan zwemmen. de daarop volgende dagen was een rustdag voor en besloten we lekker op de camping te blijven. In de lodge naast ons zaten ook Nederlanders waarmee Elin en Vince heerlijk konden spelen en zwemmen.
Puy de Sancy
Vrijdag was een mindere dag met zo nu en dan een regenbuitje. Daarom besloten we boodschappen te gaan doen in La Bourboule. Dit dorpje ligt aan de voet van de Puy de Sancy, het hoogste punt van het centraal massief. Hoger dan dit punt kunnen we in dit gedeelte van Frankrijk niet komen. Na wat boodschappen gedaan te hebben zijn we door gereden naar het dal station van Puy de Sancy. Vince wilde heel graag met de Téléphérique (kabelbaan) naar de top van de berg. Zowel Elin als ik zelf vonden het spannend en besloten we gewoon met beide benen op de grond te blijven. Vince een beetje verdrietig, maar we spraken of dat we later die week nog zeker naar de top zouden gaan. Met Elin heb ik een lekker stuk gelopen op groene skipistes die in dit gebied lagen.
De volgende dag hebben we afscheid genomen van onze Nederlandse buren op de camping. Zij vertrokken naar hun volgende camping en wij zijn wederom naar Ussel gereden voor boodschappen. Tevens zijn we even bij de McDonalds geweest om gebruik te maken van hun wifi om films en series te downloaden op de tablet, Via Moulin de Valiergue terug gereden naar onze camping om lekker te zwemmen. Heerlijk rustig aan gedaan en lopen dollen met de walkie talkies. De daarop volgende dagen hebben we het heerlijk rustig aan gedaan en hebben we veel gezwommen. Verder heb ik in de ochtend uren heerlijke wandelingen gemaakt in de buurt van de camping. De kinderen sliepen toch nog en om te zitten wachten op de veranda tot zij wakker werden zag ik niet echt zitten.wezen doen.
Zwemmen bij het Château
De temperaturen liepen sinds het begin van de week weer langzaam op. Dik boven de 35 graden was en temperatuur om niet veel te ondernemen en het lekkerst was het in de airco van de auto. Zwemmen bij Deze dinsdag besloten we te gaan zwemmen in het stuwmeer bij Château de Val. Tot onze verbazing was het water niet echt koud, maar eerder warm te noemen. Na enkele uren hier gezwommen te hebben met dit kasteel op de achtergrond werd het er op de eind van de middag erg druk met Fransen. Het leek wel of ze dit met zijn allen hadden afgesproken. Ze kwamen ineens uit alle hoeken en gaten, gewoon om te zwemmen of om met een waterscooter of het water te stuiteren. Voor ons dus tijd om terug te rijden naar de camping om daar ook nog een verfrissende duik te nemen.
Op naar 1886 meter
Enkele dagen geleden waren we wezen kijken bij het dalstation van Puy de Sancy, echter besloten we toen niet naar de top te gaan. Maar omdat Vince heel graag naar de top wilde gaan, besloten we vandaag woensdag wel naar de top te gaan. Bij aankomst was de parkeerplaats overvol en was de eerste uitdaging dus om een parkeerplaatsje te vinden waar we de auto konden neerzetten. Zo goed als voor het dalstation was nog een plaats vrij. Auto geparkeerd en tickets besteld om met de Téléphérique naar het bergstation te kunnen gaan. We moesten wachten voordat we omhoog konden en eenmaal boven bleek het bijna net zo druk als in het dal op de parkeerplaats. Maar het uitzicht wat we kregen bij het bergstation was schitterend. Om op de volle 1886 meter te komen moesten we nog via een houten-vlonder-trap enkele honderden meters klimmen. Het laatste gedeelte van de klim was het aardig druk dat we bijna in polonaise liepen. Eenmaal op 1886 was het zo druk dat we maar weer snel naar het bergstation zijn afgedaald om wat te drinken alvorens we weer met de kabelbaan naar het dal gingen. Beneden zeiden we tegen elkaar dat we beter de eerste keer naar de top hadden kunnen gaan omdat het dan waarschijnlijk niet zo druk zou zijn op de top. Lees hier meer over onze ervaringen op 1886 meter.
Met audiotour door Vulcania
Een van de laatste dagen besloten we nog een ritje te gaan maken met de auto. Zelf wild ik graag met een bergtreintje naar de top van Puy de Dôme. We reden dus richting Clermont-Ferrand. Maar onderweg gaf Elin aan dat ze niet naar de top van deze berg wilde rijden met dit bergtreintje. In mijn ooghoeken zag ik een verkeersbord met daarop Vulcania staan. Knipperlicht aan en besloten naar dit park te gaan. In dit park kregen we via een Nederlandse audiotour uitleg over vulkanen, aardbevingen en alles wat door mee te maken heeft. In feite dus een soort museum, maar in het omliggende park was een soort drakentocht, was er een vogelshow met roofvogels en was er een achtbaan. Deze laatste was echter buiten gebruik in verband met onderhoud. Een leuke 5D-animatiefilm over een klein draakje was echt leuk.
Rustdagen en via Parijs terug naar huis
De laatste dagen van onze vakantie in de Auvergne braken nu aan. We hebben nog enkele rustdagen ingelast. Nog wat boodschappen gedaan voor de terugreis en nog een keer heerlijk wezen zwemmen Chateau de Val. Vervolgens opruimen, auto inruimen en voor de laatste keer slapen in onze heerlijke lodge. Na een heerlijke nachtrust gebeurde er iets wat er de afgelopen weken niet gebeurd is…de wekker ging. Ik wilde namelijk vroeg terug richting huis rijden. Nog even ontbijten, laatste spullen afwassen en uitchecken. Voor de laatste keer reden we de poort van Moulin de Serre uit en hadden we de navigatie ingesteld op onze eindbestemming ‘s-Hertogenbosch. Vanaf het moment dat wij wisten dat we naar huis zouden gaan rijden, vroeg Elin mij of we op de terugweg langs de Eiffeltoren zouden kunnen rijden. De terugreis viel mij zwaarder dan de heenreis en dat was voornamelijk omdat er meer verkeer onderweg was. Ik besloot rechtstreeks naar huis te rijden, maar vlak voor Parijs sloeg ik links af terwijl de navigatie rechtsaf aangaf. Toen we deze weg volgde en we op een bepaald moment ergens omlaag reden en de bocht om kwamen stond hij daar ineens, de Eiffeltoren. Naast mij zag ik een glimlach van oor tot oor. Vervolgens ergens aan de voet van de Eiffeltoren even snel uit de auto gestapt om wat foto’s te nemen en we konden onze weg vervolgen. Over de Champs Elysées wilde ik naar de Arc de Triomphe rijden. Waar enkele weken hiervoor nog enkele tientallen wielrenners met ruim 60 kilometer per uur over deze kasseien konden rijden, was dit voor ons met de auto onmogelijk. De Champs Elysées was namelijk voor het laatste gedeelte afgesloten. Uiteindelijk zijn we via het Stade de France, waar we iets hebben gegeten, terug gereden naar ons eigen bedje. Na een zware reisdag, bij Lille en Antwerpen was het druk, vielen we uiteindelijk lekker in ons eigen bedje in slaap.
Samenvatting
Al met al was het een zeer geslaagde vakantie. Het gebied waar wij zaten was schitterend. Alleen was jammer genoeg alles wat leuk was om te doen niet echt in de buurt. Camping Moulin de Serre was een leuke rustige camping. Zeker een aanrader voor mensen die houden van schitterende natuur. De Auvergne is echt een schitterend gebied met voor elk wat wils.
Ook het rijden in Frankrijk is mij reuze meegevallen. Echter de meeste bergweggetjes geven aan dat je deze mag berijden met 90 kiloter per uur, maar als je 30 of 40 kilometer per uur haalt is dit in mijn ogen al erg snel. Alleen de Fransen rijden op dit soort weggetjes echt als gekken.
Of ik volgend jaar nog eens twee weken op één camping zou willen verblijven durf ik nu niet te zeggen. Misschien ga ik wel zoeken naar twee verschillende campings. Wat ik wel weet is dat ik Elin en Vince ga betrekken in de zoektocht naar onze volgende vakantiebestemming(en).
