Teatopic #11: Weer zo een goede vraag van Pickwick. Een vraag die mij weer eens duidelijk met de neus op de feiten weet te drukken. De tea-topic die ik vandaag voorgeschoteld kreeg was de volgende:
Van wie krijg jij het warm?
Dat is een antwoord waar ik lang omheen kunnen draaien maar natuurlijk zijn dat Elin en Vince. Ik ben trots op hen en geniet van alles wat zij doen en bereiken. Ik zie ze elke dag groeien en de liefde die ik van hen krijg is echt niet te beschrijven.
Maar ik denk niet dat Pickwick dat bedoelt met de vraag “van wie krijg jij het warm?”. Naast Elin en Vince krijg ik het op een andere manier warm van maar ’n paar personen. Dat is mij de laatste periode wel duidelijk geworden. Omdat ik momenteel niet echt lekker in mijn vel zit, dit vanwege verschillende reden, ben ik mezelf gaan afvragen waarom ik niet lekker in mijn vel zit. Één van de redenen waarom ik niet lekker in mijn vel zit heeft met het antwoord op deze vraag te maken.
De eerste persoon van wie ik het momenteel warm krijg is een leuke dame die ik heb ontmoet tijdens de laatste carnaval. We waren leuk aan het daten, we hadden veel gemeen en we vulde elkaar aan waar nodig. Ondanks deze leuke ontdekkende fase kwam ik er helaas gaande weg achter dat ik in de knoop lag met mezelf. Hierdoor begon ik haar begon af te stoten en waarbij ik eerst dacht dit afhouden aan haar lag bleek dit al snel bij bij te liggen. Een van de redenen hiervan is de tweede persoon van wie ik het warm krijg, een hele goede vriendin die ik al ruim 25 jaar ken.
De goede vriendin
Zoals hierboven gezegd ken ik deze goede vriendin al ruim 25 jaar. En vanaf het eerste moment dat wij elkaar zagen was er een speciale klik tussen ons. Een band die voor buitenstaanders moeilijk te omschrijven is. We kunnen goed met elkaar praten over van alles en nog wat. De ene keer over hele serieuze dingen en de andere keer over hele onzinnige dingen. We lijken elkaar goed te begrijpen en dat is hetgeen wat ik in de relatie met de moeder van mijn kinderen heb gemist. Daarom was deze goede vriendin ook de eerste persoon die ik informeerde over de breuk met mijn ex, zelfs nog voordat ik mijn ouders en zus had geïnformeerd. Heeft zij het moeilijk dan luister ik naar haar en probeer haar daar waar ik kan te helpen en andersom is dat ook het geval. Het is meestal hulp door alleen maar te luisteren naar elkaar. Maar vanwege die speciale band ben ik wel gevoelens voor haar gaan krijgen en dat is hoogst waarschijnlijk ook wederzijds.
En de leuke dame van carnaval dan?
Na de breuk met mij ex heb ik echt een hele tijd in zak en as gezeten en was ik totaal niet op zoek naar een leuk persoon om het gezellig mee te hebben. Tot ik deze leuke dame in de kroeg tegen kwam. Vanaf het eerste moment klikte het goed en we bleken veel raakvlakken met elkaar te hebben. Omdat ik met mezelf in de knoop lag, dit niet toe durfde en wilde geven overviel mij wel deze leuke periode toch een beetje en vandaar dat ik langzaam heb proberen te onderzoeken wat deze leuke dame nu voor mij betekende.
Wat ging er dan mis?
Waarom heb ik dan niet toegegeven aan mijn gevoel voor deze leuke dame? Ik wou dat ik dat heel simpel zou kunnen verwoorden, maar waarschijnlijk was ik gewoon bang. Bang om toe te geven aan dit gevoel. Helaas is het nou eenmaal zo gelopen en kan ik daar niks meer aan veranderen en hier baal ik enorm van. Ik baal hier van om dat deze dame een mooie aanvulling op mijn leven had kunnen zijn waar ik ook trots op geweest zou zijn. Maar ik was niet alleen bang om toe te geven aan dit gevoel voor haar, ik merkte steeds meer dat ik met mezelf in de knoop zat. Ik zat niet echt lekker in mijn vel omdat ik ook gevoelens had voor die goede vriendin. Hoe kan je nou een leuke tijd hebben met iemand die je écht leuk vind, terwijl je ook worstelt met gevoelens voor iemand anders? Dit was iets waar ik mezelf geen raad mee wist en hierdoor ben ik helaas deze leuke dame steeds verder van mij af gaan houden. Heb ik dit gedaan uit bescherming voor mezelf? Voor haar? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat deze gevoelens ten opzichte van die goede vriendin in ieder geval niet eerlijk zouden zijn richting haar. Ze verdient namelijk iemand die zijn volle liefde richting haar kan geven en dat kan ik door mijn dubbele gevoelens niet.
Je vraagt je dan vervolgens af waarom ik dan nooit iets met die gevoelens voor die goede vriendin van mij gedaan gedurende de ruim 25 jaar dat ik haar ken? Nou dat is eigenlijk simpel, de voorgaande jaren hebben die gevoelens voor deze goede vriendin mij nooit dwars gezeten. De gevoelens zijn ineens boven komen drijven waardoor ik niet meer weet hoe ik hier mee moet omgaan. Ben ik door deze gevoelens niet bang om onze vriendschap te verliezen? Bang om haar te verliezen? Ik was zeker bang om de vriendschap tussen ons te verliezen, maar daarnaast zijn wij ook twee complete tegenpolen waardoor het ook nooit iets zou kunnen worden tussen ons. Dat is misschien ook de reden waarom mijn gevoelens voor haar mij nooit in de weg hebben gezeten. Maar dat wij complete tegenpolen zijn is misschien juist wel hetgeen wat die bepaalde chemie tussen ons zo sterk maakt. De chemie die er al sinds het eerste moment dat wij elkaar zagen aanwezig is.
Ik ben blij voor mijn goede vriendin dat ze een leuk gezin heeft. Ze heeft een leuke vriend en mooie kinderen. Mocht zij juist problemen krijgen in haar relatie dan zal ik alles doen om haar weer gelukkig in haar relatie te laten zijn. Zoveel geef ik om haar.
Maar deze gevoelens voor haar maken het er niet echt makkelijker op voor mij. Deze gevoelens zijn ten opzichte van een eventuele nieuwe partner niet eerlijk en daardoor is dit een heel groot struikelblok voor mij. En dat is de reden dat ik de leuke dame van carnaval ben gaan afhouden en een steeds grotere kloof tussen ons ben gaan inbrengen. Het was namelijk niet eerlijk voor haar vond ik, hoewel ik dit nooit tegen haar heb gezegd of heb uitgelegd. Dit had ik misschien wel moeten doen, maar ik zei telkens dat alles wel goed zat tussen ons terwijl ik juist worstelde met deze dubbele gevoelens. Ondanks dat wij elkaar nog niet zo lang kenden wist deze leuke dame dat er iets niet goed zat en wist zij mij op een bepaalde manier te raken waardoor ik gevoelens voor haar ben gaan krijgen. Ik moet deze gevoelens voor die goede vriendin dus snel weer onder controle gaan krijgen wil ik weer open kunnen staan voor een nieuw persoon in mijn leven.
Stiekem hoop ik wekelijks nog een glimp op te vangen van deze leuke dame die ik tijdens carnaval heb ontmoet, maar ik ben haast bang dat ik dat ook uit mijn hoofd moet gaan zetten. En ik baal er van, maar ook dit is weer een leermoment voor mij.
