Jaarlijks verneem ik dat het “Grôôt Bosch Dictee” weer is afgenomen en dan verbaas ik mezelf hoever ik zelf verwijderd ben van het Bosch in het dictee vergeleken met het Bosch wat ik zo nu en dan gebruik in mijn communicatie. Als het geschreven is, is het zelfs nog lastiger te begrijpen. Hieronder de tekst van het “Grôôt Bosch Dictee 2024”. Net als andere jaore lastig om te volge.
Kèk ’s of ie nog kèkt
Onzen ouwe Sint Jan had ok deez’ jaor wir iets hil biezunders. ’t Afziend ôôg van Onzen Lieven Heer in de koepel boven ’t altaor, wie naomelijk in april deur onverloate lillek verrinneweerd. ’t Waar wel zô èrrug, dè ’t gerippereerd moes worre.
’t Ôôg, geschilderd op ’n triplex plènkske, keek himmaol nie mir nie zô straolend nie op ons neer nie as veurheen. Ongeleuvige Bosschenaore noemde ’t ôôg van toens af aon soms ok wel ’s smiespelend ’n lodderôôg en sommige spraoke zèllefs al oneerbiejig over ’n kiepôôg, ge wit wel, dè van Janus.
’t Ôôg zag dus nie mir zô goed nie, as ’t waore. mar gelukkig kwamt ‘r ’n paor daoge laoterder meepesant hulp uit ’n hil onverwacht huukske. Neeje, nie van Hans Anders, mar uit Lourdes, ’n reliek. Dè kos vaneiges gin toeval zijn, dè waar natuurlek gewôôn vansprès, zonne veurzienigen ingreep van bove.
’t Reliek van de heilige zieneres Bernadèt din pontificaol z’n intree en ’t din de ôge van veul geleuvige overnuwt ope. Volgens de NOS gong ’t om ’n stukske huid van deze Franse non, mar volges ’t Bisdom waar ’t ’n stukske bot. Hoe of wè ’t ok waar, ’t waar wel hil symbolisch ammaol: ’t Goddelijk ôôg verdween, maar d’r kwam mééj sebiet ’n zieneres veur trug.
Toen Bernadèt, of eigelijk dè stukske van haor, wir de kathedraol uitgong, bleve de Bosschenaore allenig aochter, enkelt en allenig nog mar omhôôg staorend naor ’n grôôt , zwart gat, as ’n soortemènt oerkanl bove ’t altaor. Bij Maria wier amèchtig gebeje om ‘nne vlotten trugkeer.
Om wèlluk stukske bot van Bernadèt ’t nou gong, dè’s nèver nooit nie hèlder geworre. Mar dè makt mijn niks nie uit nie, tis mijn om ’t eve. Pesôônlijk eiges denk ik stiekem dè ’t om d’r Heiligbeen gong, dè ken toch bekant nie anders?
