Gisteren was het de laatste dag van september en de zon scheen nog volop. De temperatuur lag rond de 25 graden en we liepen over een gigantisch plein met oude gebouwen, buitenlandse bewegwijzering en duizenden mensen in kilt. Nee!!! We waren niet in Edinburgh maar in Lille Frankrijk. Al leek het vanwege de duizenden kilts wel net of we in Schotland waren. We waren in Lille voor de rugby interland tussen Schotland en Roemenië op het WK rugby. Dit WK was enkele weken eerder begonnen in Frankrijk en hierdoor was het vanuit Nederland makkelijk te doen om één of meerdere wedstrijd bij te wonen.
Ondanks dat het WK in Frankrijk wordt gehouden zijn alleen wedstrijden in de speelsteden Parijs en Lille voor ons in een dag tijd te doen. Bij wedstrijden in bijvoorbeeld Lyon of Marseille moet je meerdere dagen gaan en een overnachting of twee er bij boeken. En aangezien de wedstrijden van Wales van Nederland uit dieper in Frankrijk werden gespeeld, viel het bijwonen van een wedstrijd van Wales hierdoor vrij snel af. De topwedstrijden die Parijs gespeeld zouden worden waren vrij snel uitverkocht, dus bleven de wedstrijden gespeeld in Lille over voor ons om te bezoeken. Lille of Rijsel ligt op een kleine twee en half uur rijden vanuit onze Brabantse hoofdstad en daarom ben ik op zoek gegaan naar tickets voor een wedstrijd in deze noord Franse stad. Uiteindelijk heb ik tickets besteld voor de wedstrijd tussen Schotland en Roemenië. Deze wedstrijd zou op een zaterdagavond om 21.00 uur worden gespeelden daarom besloten we er maar meteen een leuke dag Lille aan vast plakken.
We vertrokken op de zaterdagochtend rond een uurtje of negen richting Lille. Onderweg, gedurende een korte stop, kwamen we enkele bekenden tegen die ook naar Lille gingen voor de wedstrijd deze wedstrijd. Na ongeveer drie uur in de auto reden we de parkeergarage onder het Grand Place in Lille binnen. Op de Grand Place was de Rugby World Cup fanzone in Lille gevestigd. We konden dus niet dichter in het centrum parkeren als onder het Grand Place. Zoiets zou in Nederland bij een soort gelijk evenement nooit mogelijk geweest zijn.
Grand Place
Vanuit de parkeergarage liepen we dus meteen de fanzone op en het was een behoorlijke drukke menigte waar wij ons ineens in bevonden. Overal waar we keken zagen we mannen in kilts en hierdoor leek het net of we in Edinburgh waren in plaats van Lille. Naast deze drukte hing er een hele gezellige sfeer. Voor we ons de hele tijd tussen deze supporters in de fanzone zouden begeven besloten we een rondje centrum te doen. Het centrum van Lille bestaat uit mooie oude gebouwen. Het was er schoon, ondanks de drukte, en vanwege het schitterende weer hing er een gemoedelijke sfeer rond. Of dat laatste nu kwam door de duizenden Schotten blijft natuurlijk een vraag maar het zal zeker meegespeeld hebben. Naarmate de middag vorderde werd het alleen maar drukker en drukker in het centrum. Wij besloten als typische toeristen onze zelf meegenomen broodjes op te eten op een schitterende locatie in Lille. Een soort pleintje cq parkje, maar van drukte in het centrum was hier helemaal niks te merken. In de zon genoten we even van de rust. Na nog een rondje door het centrum Lille gelopen te hebben, een kerk bezocht te hebben en wat windowshopping te hebben gedaan kwamen we weer terug op de Grand Place. Nu was het er écht gezellig druk en hebben we ons gemengd in de menigte. We kwamen mensen tegen van de rugbyclub uit ‘s-Hertogenbosch en besloten gezamenlijk met hen een biertje te drinken om vervolgens ergens in een sportkroeg, op een groot scherm, de rugbyinterland Argentinië tegen Chili te gaan kijken. We blijven toch rugbyers wat dat betreft en hoe meer wedstrijden hoe beter naqtuurlijk. In een overvolle warme kroeg waren nog meer Bosschenaren rugby aan het kijken. Naar mate de middag vorderde werd het gezelliger en gezelliger. Omdat het zo warm was in de kroeg zijn we lekker buiten in het zonnetje gaan staan. Er hing een zelfde sfeer als op een lekkere dag in bijvoorbeeld de Uilenburg. Na de wedstrijd besloten we richting het stadion Stade Pierre-Mauroy te rijden.
Stade Pierre-Mauroy
Rond half zes kwamen we aan bij het stadion waar wij de rugby interland tussen Schotland tegen Roemenië zouden bijwonen. Na een wedstrijdsjaal gekocht te hebben konden we gaan genieten van de sfeer die er rond het stadion hing en naarmate de kick off dichterbij kwam werd het drukker en drukker werd en werd het ook steeds gezelliger. We kwamen buiten het stadion nog meer bekende tegen. Allemaal van andere rugbyclubs uit Nederland. Na enkele drankjes en wat te hebben gegeten gingen rond zeven uur de poorten van het stadion open. We besloten naar binnen te gaan om te kijken hoe het stadion Pierre-Mauroy er van binnen uit zag en onze plaatsen te zoeken. Wij zaten in de hoek van het veld en hadden een goed zicht op het veld. Na een klein uurtje kwamen de spelers het veld op voor hun warming up. De spelers van Roemenië deden voor onze neus hun warming up. Uiteindelijk was het stadion gevuld met ruim 46500 mensen en kwamen beide teams het veld op voor de wedstrijd. Toen het Schotse volkslied “Flower of Scotland” klonk leek het wel of heel Schotland was leeggelopen en in Lille in het stadion zat. Het geluid was overweldigend en dan was het dak van het stadion niet eens dicht. De wedstrijd werd uiteindelijk dik gewonnen door Schotland, 84-0, maar desondanks speelde het Roemeense team een goede wedstrijd. Omdat zij een drietal drie gele kaarten ontvingen gedurende de wedstrijd hebben zij ruim twintig minuten met één of twee spelers minder op het veld gestaan. Schotland, wat niet zijn sterkste team had opgesteld in verband met de belangrijke wedstrijd tegen Ierland een week later, was in alle opzichten beter en een maatje te groot voor Roemenië. De bal handling van Schotland was echt goed. Als neutrale toeschouwer heb ik echt genoten van de snelheid van hun passing. Rond 23 uur was de wedstrijd afgelopen en zijn wij weer terug naar huis gereden om rond 2 uur in mijn eigen bed als ’n blok meteen in slaap te vallen.
