Vrijheid is niet vanzelfsprekend

Dat vrijheid niet vanzelfsprekend is hebben wij, als vrije burgers van Nederland, de laatste weken zelf aan de lijve mogen ondervinden. In verband met de niet zichtbare vijand Covid-19, beter bekend als het Corona-virus, heeft onze regering ‘ons’ enkele vrijheidsbeperkingen opgelegd. De scholen zijn gesloten, de horeca zit op slot en ook met simpele dingen zoals boodschappen moeten wij ons aan opgelegde regels houden. Regels die er voor bedoeld zijn om ons straks weer onze vrijheid terug te kunnen geven die wij 75 jaar geleden hebben verkregen en die wij daarom gewend zijn.

Het is vandaag 75 jaar geleden dat Nederland en de rest van Europa bevrijd is van de bezetter. Een bezetter die in vele jaren van oorlog mensen heeft onderdrukt en een bepaalde ideologie heeft proberen door te drukken. Een bezetter die mensen heeft omgebracht vanwege hun afkomst, religie of de eigen mening die deze personen hadden. Onze bevrijders hebben er sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog alles aan gedaan om de bezetters te verdrijven uit Nederland en de rest van bezet Europa. Op 4 mei 1945 hebben de bezetters zich dan eindelijk overgegeven en hebben wij de vrijheid gekregen waar wij vandaag de dag van mogen genieten.

Zelf heb ik nog nooit een oorlogssituatie meegemaakt en ik hoop mijn kinderen en ik dit ook nooit hoeven mee te maken. Daarom ben ik blij dat wij in Nederland vandaag 75 jaar in vrijheid kunnen leven en bevrijd zijn van misschien toch wel één van de zwartste bladzijde uit onze vaderlandse geschiedenis. Ik ben de bevrijders dan ook dankbaar voor onze vrijheid. Door hen kan en mag ik vandaag een hoop doen. Ik voel me een vrij persoon en ben daarom blij en trots mezelf Nederlander te mogen noemen.

Vijfenzeventig jaar geleden gingen mensen spontaan de straat op om feest te vieren na de bevrijding. Een traditie die wij elk jaar op 5 mei mogen herhalen. Maar met deze bevrijding kwam ook het besef van de vele miljoenen slachtoffers die hun leven hebben gelaten voor onze vrijheid. Daarom gedenken wij jaarlijks op 4 mei alle mensen die hun leven hebben geofferd tijdens de Tweede Wereldoorlog en overige conflicten over de gehele wereld. Mensen die hun leven hebben gegeven voor de vrijheid van anderen. Maar vandaag de dag hebben wij nog steeds met zijn allen een lange weg te gaan om deze vrijheid te behouden, maar samen komen wij er wel.

Vorig jaar heb ik de “Tuin van Vrede en Vrijheid” voor het eerst de traditie van herdenken bijgewoond. Een indrukwekkend traditie die mij dan ook zeker zal bij blijven en die ik jaarlijks ga herhalen. Helaas is dit vandaag in verband met onze vrijheidsbeperking niet mogelijk , maar ook vandaag zal ik weer twee minuten stil staan bij alle slachtoffers die mij en mijn kinderen onze vrijheid hebben gegeven. Ik wil daarom tegen iedereen zeggen; “Geniet van de vrijheid die je nu hebt, ook al is deze op dit moment beperkt. Vrijheid is namelijk niet vanzelfsprekend”.