Waar we enkele maanden geleden dachten het Corona-virus de kop ingedrukt te hebben, blijkt dit virus toch hardnekkiger als gehoopt. Toen ik aan het begin van het jaar op zoek ben gegaan naar een geschikte locatie voor onze zomervakantie had ik eigenlijk in gedachten om naar Oostenrijk te gaan. Even naar het buitenland om alles van het afgelopen jaar te kunnen vergeten en om de kinderen een echt vakantiegevoel te geven. Maar aan het begin van de zoektocht begon het virus weer langzaam grip te krijgen op onze samenleving en op de overige Europese landen. Ik durfde het daarom niet aan naar het buitenland te gaan. Maar wat moet je dan? Ik heb verschillende mensen gevraagd of zij misschien een leuke vakantiebestemming wisten in Nederland. Verschillende leuke bestemmingen kwamen voorbij en deze heb ik natuurlijk allemaal online bekeken. Van deze bestemmingen waren de meeste volgeboekt voor de periode dat ik met de kinderen vakantie zou hebben en daar kon ik dus meteen een streep door heen zetten. Van d paar bestemmingen die nog over waren viel mijn oog meteen op een klein vakantiepark in Friesland. Een park met verschillende typen vakantieverblijven. Van chalets tot luxe woningen. Het zou dus een zomervakantie in Friesland gaan worden of zoals ze dat op zijn Fries zouden zeggen een Simmerfakânsje Fryslân.
Tzummarum of Tsjummearum op zijn Fries
Na wat wikken en wegen kwam ik dus uit op bij vakantiepark “De Friese Wadden” in het dorpje Tzummarum. Hier heb ik een leuke vakantiewoning geboekt met daarbij een jacuzzi en sauna. Het was na het boeken nog enkele maanden wachten, maar uiteindelijk was het dan zo ver. De zomervakantie voor de kinderen is gestart. De eerste week hebben we verschillende dagtripjes gemaakt vanuit huis. Een dagje Ouwehands Dierenpark, een dagtripje naar museum Helmond en ook nog in het Waterlinie museum Fort bij Vechten gingen de zomervakantieweek in Friesland voor. Na deze week was het dan eindelijk zo ver om naar Friesland te gaan. Vanuit de Brabants hoofdstad zijn wij via verschillende provincies naar het uiterste noorden van Nederland gereden. Noord Brabant, Gelderland, Utrecht, Flevoland en Noord Holland hebben wij doorkruist voordat we uiteindelijk aankwamen in onze vakantieprovincie Friesland. We hadden veel sneller na ons vertrek kunnen aankomen, maar vanwege de vakantie hebben we een omweg genomen en zijn we via de Markerwaarddijk van Flevoland naar Noord Holland gereden, daar door de streek West-Friesland gereden voordat we via de afsluitdijk naar onze eindbestemming Tzummarum reden. Onderweg hadden we last van flinke regen buien, maar bij aankomst was het droog en scheen de zon. Tzummarum is een klein rustig dorpje in de gemeente Waadhoeke. Na het inchecken reden we naar onze vakantiewoning. Ons huis lag op het einde van het vakantiepark en keek vanuit een grote tuin uit over uitgestrekte weilanden. Eventjes de benen strekken en wat rusten voordat we de eerste plons namen in de jacuzzi.
De fontijn van Frjentsjer
Na een goede nachtrust werden we de eerste ochtend wakker op het Friese platteland. Het was erg druilerig. Toch besloten we op pad te gaan. Niet te lang in de auto natuurlijk, dus kwamen we uit in Frjentsjer. Frjentsjer? We lazen de verkeersborden gewoon verkeerd. Hier in Friesland staat bijna alles in twee talen aangeduid, Nederlands en Fries. We kwamen dus aan in Franeker. Franeker is een van de elf steden van de tocht der tochten, de elfstedentocht. De tocht die over de hele wereld beroemd is bij de schaatsliefhebbers is voor het laatst verreden in het jaar 1997. De auto geparkeerd aan de rand van het centrum van Franeker. Na een korte wandeling over bruggetjes, door smalle steegjes en door een schitterend parkje kwamen we uit bij de Martinikerk. Aan de zijkant van deze kerk stond een vreemdsoortig object. Van een afstand leek het of er uit dit opject rook kwam, maar dichterbij bleek dit nevel te zijn. Na wat rondvraag bleek dit één van de elf fonteinen te zijn die in de steden van de elfstedentocht zijn geplaatst als een soort kunstroute van ruim tweehonderd kilometer. We liepen verder Franeker door en kwamen uit bij een vreemd stadionnetje. Twee stenen torens met daar omheen tribunes gebouwd. Dit bleek het Sjûkelân te zijn. Het kaatsveld waar jaarlijks, sinds 1856, op de vijfde woensdag na 30 juni de kaatswedstrijd PC wordt gehouden. De PC is het WK onder het kaatsen. De 5e woensdag na 30 juni? Rare jongens die Friezen, dan waren wij gewoon drie dagen te vroeg in Franeker. Hierna werd het weer tijd om lekker te gaan bubbelen in de jacuzzi.
Haven van Harlingen
Maandagochtend werden wij wakker en de zon scheen. We besloten Harlingen te bezoeken. Harlingen is de plaats van waaruit veel jongeren de boot pakken naar Vlieland of Terschelling voor hun zomervakantie op een van de vele jongerencampings die de eilanden bezitten. Voor ons was een wandeling door Harlingen een beter idee. Eenmaal de auto geparkeerd begin het te miezeren. Maar de oude gebouwen of objecten die een nieuwe bestemming hebben gekregen lieten deze druppeltjes snel vergeten. Een rode vultrechter is omgebouwd tot een hotelkamer, het is mogelijk te slapen in de oude vuurtoren en in voormalige boei kan je vanuit een jacuzzi uitkijken over de waddenzee. Lopend langs de kade van Harlingen zagen wij ineens weer een van de elfstedenfonteinen. De betonnen walvis spoot op dat moment water in de lucht en deze walvis moesten wij van dichterbij bekijken. We moesten hiervoor echter wel een flink stuk wandelen. Toen we na het bewonderen van dit stukje kunst weer terug waren in de haven besloten we snel eventjes iets te drinken voordat we weer richting de auto zijn gelopen. Via polderweggetjes in de stromende regen reden wij terug naar het huisje in Tzummarum. De wolkbreuken waren echter opgelost toen wij bij het huisje aankwamen.
Wadlopen aan de zee
Fryslân is rustig, heel rustig in het gebied waar wij verbleven. Om iets te kunnen zien hoef je niet ver te rijden, dus we besloten wederom een dagje op pad te gaan. We wilde de graag waddenzee zien in haar puurste vorm. Geen haven, geen huizen, gewoon natuur en veel dieren. We besloten naar Zwarte Haan te rijden. Op google maps was Zwarte Haan de plaats waarop het leek dat de waddenzee het makkelijkst te bereiken was. Tenminste waar je de zee vanaf de dijk het dichtste bij was. Aangekomen parkeerden we de auto en klommen over de dijk en zagen de zee op enkele honderden meters afstand liggen. Na het nemen van enkele panorama kiekjes probeerden we te kijken of we bij de waddenzee konden komen. We liepen door de kwelder richting de zee toen we uitkwamen bij het wad. Hoe verder wij liepen op het wad, hoe verder wij leken weg te zakken dus besloten we terug te lopen naar de auto. Na wederom een kort ritje kwamen we aan in Holwerd. Vanaf de dijk zagen we Ameland liggen maar ook het gigantisch kunstwerk ‘Wachten op hoog water’. Deze hebben van dichtbij bewonderd en we besloten naar een dorpje onder Leeuwarden te rijden. Echter besloten wij onderweg af te slaan naar Dokkum. Dokkum is gedurende de elfstedentocht de keer plaats waar de schaatser omkeren om het laatste stuk naar de Bonkevaart te rijden. Maar omdat de elfstedentocht ook Dokkum aandoet, moest er ook een fontein zijn. Na een kleine zoektocht kwamen we uit bij de ijsfontein. De naam van de fontein verklapt het al, de fontein is zichtbaar onder een dun laagje ijs. Na een simpele lunch besloten langzaam aan terug naar het bubbelbad te rijden. Ergens in de polder zag ik het bordje Barthlehiem dus sloeg ik meteen af om op deze dag ook nog het beroemdste bruggetje van Nederland te bewonderen. Na even zoeken hadden we het bruggetje gevonden, maar we bleken niet op de brug te staan, maar op het bruggetje uit te kijken. Een kleine tien minuten omrijden en we stonden daadwerkelijk op het bruggetje. Met een vrouwelijk koor op de achtergrond stonden we even op de brug in Bartlehiem. Een mooie ervaring pittoreske kruising op de elfstedenroute, er ontbrak eigenlijk alleen nog een dikke laag ijs op de wateren onder ons.
Tocht langs het ijsselmeer
Na enkele dagen de zeelucht geroken te hebben van de waddenzee was het tijd om te kijken of de geur van ijsselmeer op te snuiven. We besloten naar Hindeloopen te rijden. Vlak voordat we Hindeloopen binnen reden zagen we ineens een boerderij op zijn kop staan. Meteen op de rem, afgeslagen en gekeken of we dicht bij de boerderij konden komen. Het bleek een bewoonde boerderij te zijn die op zijn kop gebouwd is. Nadat we de auto hadden geparkeerd aan de rand van het kleine druk bezocht dorpje aan het grootste meer van Nederland maakte we een mooie wandeling. De wandeling over de dijk, de kleine straatjes en over kleine bruggetjes bracht ons bij wederom een elfstedenfontein. We spraken enkele mensen die alle fonteinen langs aan het gaan waren, op de fiets, en die vertelde ons dat er in het nabij gelegen Stavoren ook een fontein te zien was. Even via google gezocht welke fontein dit was en bij het zien van de foto zeiden Elin en Vince meteen die vis van Pinokio willen wij wel zien. Dus via een leuke dijkweg reden wij van Hindeloopen naar Stavoren. We liepen de haven van Stavoren in, voorbij het beeldje van “Het vrouwtje van Stavoren” en wij zagen de vis al op het droge liggen. Na een kleine lunch en wandeling door Stavoren besloten we weer richting het huisje te rijden. Natuurlijk met een omweg. Via de Friese meren besloot ik naar de fontein in Ijlst te rijden. We reden Ijlst binnen en ik dacht zelf dat de fontein in het centrum was geplaatst, riep Elin ineens toen we een parkeerplaats van een supermarkt voorbij reden, kijk papa dat is de foneijn. In het centrum omgedraaid en teruggereden naar de supermarkt. Zeker de moeite waard omdat deze fontein tot dat moment de mooiste fontein was die we hadden gezien.
Provincie hoofdstad
Een vakantie in Friesland kan natuurlijk niet volledig zijn zonder een bezoekje aan de hoofdstad van de provincie. We besloten dus naar Leeuwarden te gaan. Enkele dagen eerder hadden we tickets besteld voor het “Natuurmuseum Fryslân” zodat we zeker toegang hadden tot dit bij de Museumkids aangeprezen museum. Na een klein half uurtje rijden arriveerden wij in Ljouwert. De auto geparkeerd en we liepen over een kilometer lang kunstwerk naar het natuurmuseum. In het museum nog extra kaartjes gekocht voor de onderwatersafari om hiermee de tocht door het museum te starten. De OnderWatersafari is een interactieve attractie gemaakt door dezelfde mensen als Symbolica in de Efteling. We stapten in een voertuig waarmee we een reis maken door de onderwaterwereld van Nederland. Van het zoete water van sloot en plas naar het zoute water van de Waddenzee. Onderweg zien we wat er allemaal onder de waterspiegel leeft en gaan ze op zoek naar de Big Five van de onderwaterwereld van Nederland: de bever, otter, meerval, zeehond en bruinvis! Echt een leuke ervaring met enkele grappige dingen die er in verstopt waren. Na het vervolg door het museum hebben we slangen, spinnen en andere beesten gezien. We zijn op de zolder van Darwin geweest en ook hebben we de reiskabinet van de Friese kapitein Severein mogen aanschouwen. Ook hebben we aandachtig zitten kijken naar iemand die een merel deed opzetten. Na het bezoek aan het museum zijn we helemaal naar de andere kant van Leeuwarden gelopen om bij het station de grootste fontein van de elfstedenfonteinen te mogen bewonderen. Twee hoofden, vrouw en man, onder de naam ‘Love’. Bij koeler weer zou de fontein in een laag mist te bewonderen zijn, maar daarvoor was het helaas te warm. Vervolgens zijn we met de auto naar het elfstedenmonument De Tegeltjesbrug gereden. Een mooi eerbetoon aan de schaatsers van de elfstedentocht. Elin heeft in de avonturen haar voeten nog in de waddenzee gezet.
Nog meer fonteinen
Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven en echt….acht van de elf fonteinen hadden we tot op vandaag gezien. Nog drie te gaan dus. De vleermuis stond hoog op het lijstje van Vince om te zien. We moesten dus naar Bolsward om deze fontein te zoeken. Na een kort ritje, in Friesland lijkt alles dicht bij elkaar te liggen, kwamen we aan in Bolsward. Na een korte zoektocht vonden we de Vleermuis. Op een plein voor de Broerekerk stond deze fontein. Een oude kerk en een vleermuis, hoe toepasselijk en mysterieus. Via een trappetje kon je de vleermuis bestijgen en symbolisch overwinnen. De Broerekerk, voor het laatst begin jaren 80 afgebrand, heeft een mooie open ruimte binnen en een moderne glazen overkapping. Weer konden we dus weer een fontein aanvinken. We besloten vervolgens naar Workum te rijden om daar op zoek te gaan naar fontein nummer tien. Na een korte zoektocht vonden wij de fontein in het haventje van Workum. Twee grote leeuwen die water naar elkaar gooiden. Later zagen we in het centrum van Workum deze twee leeuwen terug op het stadswapen. Na een korte lunch en wandeling in de natuur aansluitend aan het centrum besloten we terug te rijden naar het huisje. Via dijken, polders en in de stromende regen kwamen we terug bij het huisje. De laatste volledige dag in Friesland zat er bijna op. Toen het donker was besloten we nog in de jacuzzi te gaan zitten met daarbij enkele glowsticks gaf dat eigenlijk een mooie afsluiting van onze week in Fryslân.
Oant sjen Fryslân
Het was weer tijd om Friesland te gaan verlaten, maar natuurlijk niet voordat we ook fontein elf hadden bezocht. Alleen de fontein in Sloten moest nog worden afgevinkt. Dus via Sloten reden wij naar het zuiden. Na een korte wandeling door sloten en enkele foto’s bij de fontein reden wij verder zuidelijk. Onderweg besloten wij in Flevoland even naar de Batavia te gaan kijken. Na eventjes door Bataviastad gewandeld te hebben en onze lunch naar binnen te hebben gewerkt liepen we richting de Batavia. Achter de Batavia zagen we het grote kunstwerk ‘De Poepende Man’. We besloten Batavialand te bezoeken en dat bleek achteraf geen foute keuze. Met één kaartje konden we de Batavia-werf, Museum Flevoland en de Batavia bezoeken. Drie voor de prijs van één dus. In de werf werden we meegenomen wat er allemaal voor nodig was om een zeilschip zoals de Batavia te maken en de laten varen. In Museum Flevoland kregen we een kijkje op de geschiedenis van Flevoland en het water. En in de Batavia kregen we te zien hoe mensen lang geleden leefden op een schip. Een tocht door het schip van het dek tot het ruim en van de leefruim van het personeel tot de hut van de kapitein. Echt een museum wat de moeite waard was en ook een echte aanrader is om met kinderen te bezoeken. Na nog een korte rit door Flevoland kwamen we weer thuis aan. We hebben genoten van Friesland en gaan zeker nog een keertje terug. Nu hebben we weer een vakantie nodig om bij te komen van deze vakantie. Gelukkig hebben we alle elf de fonteinen kunnen afstrepen.
